Bieżące wydarzenia
Przeszłość fundamentem teraźniejszości
Przeszłość jest ważna, ale teraźniejszość najważniejsza.
Szybko upływa rok 2025, Rok Jubileuszowy zbliża się do końca. Każdy obchodzony jubileusz jest okazją do podsumowań, jest okazją do refleksji nad historią i przyszłością. Ten obecny wydaje się szczególnie ważnym czasem w historii Kościoła, ale także naszej parafii. Zatrzymajmy się i poświęćmy chwilę, aby powspominać.
Uroczystego otwarcia Drzwi Świętych 24 grudnia 2024 roku dokonał papież Franciszek, ale to nie on domknie je 6 stycznia 2026 roku. Uczyni to papież wybrany w czasie trwania tego Roku. Tego typu ceremonia powtarzana co 25 lat, skłania do refleksji. Jubileusz (rocznica) i papież to dwa kluczowe słowa, którym chcemy tym razem poświęcić nieco uwagi.
Wybór nowego papieża, a właściwie imię Leon XIV, które przybrał, nasuwa jakieś myśli, pojawiają się skojarzenia i sugestie. O nowo wybranej Głowie Kościoła niewiele możemy powiedzieć, ale nadarza się okazja, aby przypomnieć jego poprzednika o imieniu Leon.
147 lat temu, 20 lutego 1878 roku papieżem został Gioacchino Vincenzo Raphaelo Luigi Pecci i obrał imię Leon XIII. Jego pontyfikat trwał do 20 lipca 1903 roku. Ojciec święty Leon XIII oprócz spraw Kościoła zajmował się sprawami społecznymi. Uznawany jest za „ojca świętego od spraw społecznych”. Ten papież otworzył Kościół na wyzwania XIX i XX wieku, promując dialog ze światem nowoczesnym i odpowiadając na rodzącą się cywilizację przemysłową. Dla niego robotnicy stanowili trzon Kościoła. To naturalne, że Leon XIII stał się „papieżem robotników”, gdyż to on podejmował kwestie sprawiedliwości społecznej i promował otwarcie Kościoła na nowoczesny świat. A tak się składa, że przełom XIX i XX wieku a następnie cały wiek XX i dwie dekady XXI, to czas, w którym w szczególności górnictwo dominowało w Bolesławiu i okolicy. Tutejsze społeczności przez dekady budowały swoją tożsamość wokół pracy w kopalni. Cofnijmy się zatem w odległą historię Bolesławia, w czasy papiestwa Leona XIII.
Za pontyfikatu Leona XIII, 15 marca 1883 roku, biskupem diecezjalnym naszej wówczas diecezji kieleckiej został ustanowiony biskup Tomasz Teofil Kuliński. Biskup Kuliński jeszcze jako Wikariusz Biskupstwa Kieleckiego w styczniu 1882 roku konsekrował ołtarz w kaplicy w Tłukience – przypuszczać należy, że dobrze znał Bolesław i jego potrzeby. To on w 1890 roku na proboszcza bolesławskiej parafii powołał księdza Euzebiusza Kanickiego. Wszystko wskazuje na to, że wybór ten nie był przypadkowy. Bolesław potrzebował takiego gospodarza, który ma determinację i odwagę, i który potrafi rozwiązać problemy tutejszych społeczności. Kapłan ten już 8 grudnia tegoż roku powołał komitet budowy nowego kościoła. On potrafił stworzyć dobre relacje z ludźmi, potrafił z nimi współpracować i wzajemnie się rozumieć. Budowę rozpoczęto w 1892 a ukończono w 1905 roku – 120 lat temu. Trwała 13 lat. Nie jest przesadą stwierdzenie, że efekt ostateczny zawdzięczamy trzem wyżej wymienionym osobom: papieżowi Leonowi XIII, biskupowi Tomaszowi Teofilowi Kulińskiemu i proboszczowi księdzu Euzebiuszowi Kanickiemu. Figury tych trzech rozumiejących ludzi osób zostały umieszczone w ołtarzu głównym.
Wydzielona przestrzeń w bocznej części ołtarza głównego, poświęcona trzem osobom: w środku papież Leon XIII, po jego lewej ręce biskup Tomasz Teofil Kuliński, a po prawej proboszcz, ks. Euzebiusz Kanicki. To przedstawienie jest formą upamiętnienia tych osobowości, to jakiś wymowny gest, próba oddania hołdu tym, którzy podjęli się, albo mieli wpływ na stworzenie tego dzieła, jakim jest bolesławska świątynia. (Fot. Grzegorz Jasica).
Papież Leon XIII wprowadził Kościół w wiek XX. Jego pontyfikat trwał 25 lat. Przełom wieków to szczególny okres w dziejach nie tylko Kościoła Powszechnego. Data ta ma odbicie w historii bolesławskiego kościoła.
Properante ad Exitum Saeculo to bulla, którą 11 maja 1899 r. Leon XIII ogłosił powszechny Rok Święty 1900. Symbolem tamtego Roku Jubileuszowego jest Krzyż Jubileuszowy 1900-1901. Takie znaki umieszczano w kościołach na pamiątkę Jubileuszu 1900 roku. Ten znak znajduje się na filarze obok ołtarza Matki Boskiej Nieustającej Pomocy.
W Krzyż Jubileuszowy na tej tablicy wyryty, wstawiono napisy: na poziomej belce symbolizującej ludzkość, a więc łączność ludzi ze sobą nawzajem – „Chrystus, Bóg, Człowiek” i na pionowym słupie łączącym niebo z ziemią, symbolizującym boskość – „żyjący, panujący, Król, Władca”. Na tymże słupie znalazły się również daty końca starego i początku nowego stulecia: na górze „1900” oraz na dole „1901”.
Pod Krzyżem jest napis: «ZA UCAŁOWANIE TEGO KRZYŻA I ODMÓWIENIE „OJCZE NASZ”, OJCIEC Ś. Leon XIII 02 LISTOPADA 1899 R. NADAŁ 100 DNI ODPUSTU RAZ NA DZIEŃ.»
Zdań zapisanych na tablicy nie trzeba tłumaczyć – są jasne i zrozumiałe. Można jedynie interpretować ich znaczenie, domyślać się kontekstu w jakim powstały, próbować odtworzyć fakty historyczne. Można prześledzić bogaty życiorys papieża-twórcy wyrytych w marmurze słów. Można, i może trzeba, z zawartej w nich obietnicy skorzystać.
Marmurowa tablica wmurowana w filar bolesławskiego kościoła
Poprzez tablicę wmurowaną w jeden z filarów nawy bocznej zachodniej, Leon XIII zaznaczył swoją obecność w naszej parafialnej świątyni. Jej obraz znajdziemy powyżej. Ale nie tylko ten znak przypomina nam tego papieża. Od jakiegoś czasu na zakończenie każdej mszy świętej odmawiamy modlitwę do św. Michała Archanioła, patrona naszej parafii: „Święty Michale Archaniele wspomagaj nas…” To Leon XIII jest autorem tej modlitwy.
Imię Leon w wersji łacińskiej znaczy „lew”. Lew to kot żyjący w grupach. Jego zadaniem jest obrona terytorium i ochrona stada. Leon XIII jak lew „walczył”, nie mieczem, lecz słowem i nauczaniem o byt i prawa robotnicze. Na zwieńczeniu ołtarza widzimy św. Michała Archanioła, Wodza Niebieskich Zastępów a jednocześnie obrońcę ludu Bożego i sprawiedliwości. W centralnej scenie ołtarza występuje Jan III Sobieski, w Europie nazywany Obrońcą Wiary a w Turcji Lwem Lechistanu. Czy dobór tych walecznych, symbolicznych dla tutejszego kościoła postaci, to przypadkowy zbieg okoliczności?
Było o „gigantach”, postaciach ludzkich i duchowych. Poświęćmy jeszcze chwilę datom i jubileuszom. W jubileuszowe lata 1900, 1975 i 2025 wpisuje się historia bolesławskiej parafii. W ramy jubileuszu Roku Świętego 1900 wpisana jest data 2 listopada 1899 roku. W dniu tym na filarze będącej w budowie świątyni zawisła papieska tablica, o której była mowa wyżej, upamiętniająca tę wyjątkową datę 2000 roku.
Rok Święty 1975 był jubileuszem ogłoszonym przez papieża Pawła VI, z okazji pojednania zwanym Jubileuszem Odpuszczenia Grzechów. Dla Bolesławia rok ten okazał się wyjątkowy. A oto fragment z Księgi Kapłańskiej: „W tym roku jubileuszowym każdy powróci do swej własności…” W roku tym bolesławski kościół nawiedziła Matka Boska Częstochowska w ikonie obrazu jasnogórskiego. Była tu w 12 sierpnia 1973 roku, ale wówczas do parafialnego kościoła nie została wpuszczona.
Nie zrezygnowała, czekała. Zawracając z wcześniej obranej trasy pielgrzymki po kraju, do swojej własności powróciła 31 października 1975 roku. Wtedy to − po raz pierwszy, po osiemnastu latach tułaczki − w progi tutejszej świątyni zaprosiła wiernych rzymskokatolickiego Kościoła Powszechnego. W ten niecodzienny sposób także i oni powrócili do swej własności. Wydarzenie to miało szczególny charakter, gdyż Pani Jasnogórskiej towarzyszyli wówczas biskupi kieleccy na czele z ówczesnym metropolitą krakowskim, kardynałem Karolem Wojtyłą, późniejszym papieżem Janem Pawłem II. Obraz pozostawał w kościele przez trzy dni, do 2 listopada tamtego roku.
Gdy powstaje ten tekst, mija pół wieku od tego historycznego dnia. Trwa Rok Święty 2025. Na dzień 21 listopada 2025 roku zapowiedziane jest nawiedzenie naszej parafii przez ikonę Obrazu Jasnogórskiego. Jakże szczęśliwy to dla nas zbieg okoliczności. Prawie dokładnie (tamten listopad i ten listopad) po 50 latach… Ona tu ponownie przychodzi! Czy to przypadek? Czy ktoś z żyjących zsynchronizował te dwie daty? Komu to przypisać? Dołącza do nich i trzecia, wyżej przywołana data – 2 listopada 1899 roku − 126 lat temu umieszczona na kamiennej tablicy wbudowanej w filar kościoła. Podświadomość podsuwa różne myśli, uczucia, skojarzenia… Może to jest jakiś znak?
Teraźniejszość ważniejsza od przeszłości? Niech to pytanie pozostanie bez odpowiedzi.
Program przesłuchań konkursowych
Przesłuchania IX Diecezjalnego Konkursu Piosenki i Pieśni Patriotycznej.
Bardzo dziękujemy za zgłoszenia do udziału w IX Diecezjalnym Konkursie Piosenki i Pieśni Patriotycznej. Otrzymaliśmy 110 zgłoszeń w 5 kategoriach wiekowych. Powołane profesjonalne Jury wybierze w każdej z kategorii 3 laureatów. W skład Jury wchodzą:
Przewodniczący Jury: Wojciech Myrczek -Czołowy wokalista jazzowy. Wykładowca Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie oraz Instytutu Jazzu Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. W 2020 r. uzyskał stopień doktora sztuk muzycznych. Wielokrotny zwycięzca ankiety Jazz Top miesięcznika Jazz Forum w kategorii „Wokalista roku”. Laureat licznych nagród i wyróżnień, m.in. I nagrody i nagrody publiczności w ramach Shure Montreux Jazz Voice Competition w Szwajcarii (2013).W swoim dorobku fonograficznym ma kilka albumów, wśród których można wyróżnić m.in. Wojciech Myrczek Quintet– We’ll Be Together Again (2010) i Myrczek & Tomaszewski – Love Revisited (2014).
Małgorzata Markiewicz - Ukończyła Państwową Szkołę Muzyczną II stopnia im. Józefa Elsnera oraz Państwową Szkołę Jazzu im. F. Chopina w Warszawie, gdzie kształciła się w klasie fletu jazzowego. W 1999 roku zdobyła pierwsze miejsce w finale szóstej edycji popularnego programu telewizyjnego Szansa na sukces, wykonując utwór Violetty Villas. W wieku zaledwie 13 lat wystąpiła w Koncercie Debiutów XXXVI Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, stając się najmłodszym uczestnikiem tej imprezy w historii. Współpraca z Piotrem Rubikiem przyniosła jej diamentową płytę za album Psałterz Wrześniowy, a duet z Januszem Radkiem w utworze „Psalm dla Ciebie” zdobył tytuł przeboju roku 2007. 8 czerwca tegoż roku, Małgorzata Markiewicz oraz Janusz Radek odebrali nagrody dla najlepszych polskich wykonawców oraz nagrodę publiczności na Festiwalu TOPtrendy. Oprócz tego, zdobyła również Superjedynkę w kategoriach Płyta Pop oraz Superjedynkę publiczności. W czerwcu 2018 roku piosenka „Niebywałe”, do której muzykę stworzyła sama artystka, a tekst napisał Patryk Kienast, została wyróżniona przez jury konkursu Stowarzyszenia Autorów ZAIKS i Polskiego Radia
Gabriela Kapczuk. Absolwentka Akademii Muzycznej w Katowicach Wydziału Jazzu i Muzyki rozrywkowej. Wokalistka, pianistka, autorka tekstów. Na scenie spotkała się z takimi artystami jak między innymi Ewa Ben, Grażyna Auguścik, Andrzej Jagodziński. Laureatka wielu konkursów wokalnych ogólnopolskich i międzynarodowych. Jej pasją jest także szeroko pojęta kompozycja muzyczna, jest laureatką 4 Konkursu na Kompozycje Jazzową.
Pasją artystki jest szkolenie wokalne i muzyczne ludzi, odkrywanie ich potencjału i talentu. Prowadzi własną działalność w tym zakresie. Współpracuje z wieloma ośrodkami Kultury i Sztuki w całej Polsce.
Wszystkie przesłuchania odbędą się 3 listopada 2025 w sali Centrum Kultury im. Marii Płonowskiej w Bolesławiu, ul. Główna 55 w następującym porządku:
9.30 – 10.20 - przesłuchania przedszkolaków
10.20 -10.30 –czas dla jury i ogłoszenie laureatów tej kategorii wiekowej
10.30 - 12.30 –przesłuchania dzieci z klas 1-4
12.30 -12.45 - czas dla jury i ogłoszenie laureatów tej kategorii wiekowej
12.45 -14.35 –przesłuchania dzieci z klas V-VIII
14.35- 14.50 – czas dla jury i ogłoszenie laureatów tej kategorii wiekowej
14.50 -16.00 -Przerwa obiadowa
16.00 -17.40 – przesłuchania uczestników ze szkół średnich
17.40 -17.55 - czas dla jury i ogłoszenie laureatów tej kategorii wiekowej
17.55 -18.55 –przesłuchania dorosłych i ogłoszenie laureatów tej kategorii wiekowej
Jury zwracać będzie baczną uwagę nie tylko na umiejętności wokalne, ale także doceni odpowiedni strój, dopasowany do wykonywanego utworu, niezbędne rekwizyty. Prosimy wykonawców i ich opiekunów, by byli obecni już na 15 minut przed przewidywanym czasem rozpoczęcia przesłuchań ich grupy wiekowej. Wtedy też odbędzie się losowanie kolejności występów. Prosimy o przestrzeganie tych wymagań. Uwaga!!! Pan akustyk zwraca się z gorąca prośbą, by podkłady muzyczne były przygotowane na pendrivach. Zdarzało się bowiem tak, że komputer nie zawsze chciał czytać zapis z płyty CD.
Rekolekcje diecezjalne
W dniach 15–17 października 2025 roku w Arenie Sosnowiec odbędą się Diecezjalne Rekolekcje „Nadzieja nie zawodzi”. To trzydniowe spotkanie duchowej odnowy dla wszystkich, którzy pragną pogłębić swoją relację z Chrystusem. Rekolekcje „Nadzieja nie zawodzi” to czas dla kapłanów i świeckich, których łączy pragnienie głębokiego doświadczenia nadziei zakorzenionej w Chrystusie. Każdego dnia pochylimy się nad jednym z kluczowych tematów: przesłanie, pojednanie i posłanie. W godzinach dopołudniowych nauki i konferencje przeznaczone będą dla kapłanów. Dla świeckich rozpoczynać się będą wieczorem od godz. 18.00 do 21.00, oferując czas refleksji, słuchania słowa i wspólnotowej modlitwy. Aby wziąć udział w rekolekcjach, wystarczy zarejestrować się za pośrednictwem strony internetowej: https://eventdei.pl/nadzieja-nie-zawodzi/
Natomiast 18 października, w sobotę do Areny Sosnowiec zaproszeni są wszyscy młodzi. Odbywać się tam będzie religijne wydarzenie Strefa Młodych Festiwal. Szczegółowe informacje i zapisy przez stronę: www.strefamlodychfestiwal.pl
Rusza konkurs Piosenki Patriotycznej
Uroczystość św. Archaniołów
29 września kościoł obchodzi w liturgii święto św. Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała. Św. Michał jest patronem naszej parafii, dlatego tradycyjnie już ostatnia niedziele września obchodzona jest jako odpustowe święto. W tym roku uroczystej sumie opustowej przewodniczył Arcybiskup Metropolita Lwowski Mieczysław Mokrzycki. Wygłosił też Słowo Boże przypominając, że św. Michał jest także patronem i opiekunem Lwowa.
Koncert organowy
6 września zakończyły się prace związane z renowacją i konserwacją naszych organów Rieger -Opus 1371.
Prace te były możliwe dzięki dofinansowaniu z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków (Polski Ład).
Ich nowe brzmienie i możliwości mogliśmy usłyszeć podczas
Koncertu Organowego, który 28 września po mszy św. o godz. 16.00 wykonali dla nas
wykładowcy Akademii Muzycznej w Katowicach Roman Hyla i Jakub Plewa.
W programie znalazla się muzyka polska z duecie organowym. Była to wyjątkowa uczta duchowa.
Koncert był wyrazem wdzięczności dla wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się
do realizacji tego działa.
Podziękowanie za kolejny rok służby
Koniec roku szkolnego to nie tylko czas podsumowań i refleksji nad osiągnięciami w nauce, ale przede wszystkim wyjątkowy moment, by spojrzeć na naszą służbę przy ołtarzu i docenić wspólnotę, którą tworzymy.
W naszej parafii ten czas był szczególnie ważny dzięki niezwykłemu zaangażowaniu i ciepłu, jakie wnosił nasz opiekun LSO, ks. Tomasz Sroczyński. To Kapłan pełen pasji, otwartości i życzliwości, który zawsze potrafił znaleźć czas dla każdego, wysłuchać, doradzić i wesprzeć dobrym słowem. Jego uśmiech, poczucie humoru oraz umiejętność budowania relacji sprawiały, że zarówno młodsi, jak i starsi czuli się w jego obecności swobodnie i bezpiecznie. Był nie tylko opiekunem, ale prawdziwym przyjacielem wszystkich ministrantów i lektorów, a dzięki niemu służba przy ołtarzu nabrała wyjątkowego znaczenia, a wspólne spotkania i wyjazdy pozostaną na długo w naszej pamięci.
Z inicjatywy ks. Tomasza, 28 czerwca podczas uroczystej mszy świętej o godz. 18, zgromadziliśmy się licznie – ministranci, lektorzy, ceremoniarze oraz rodzice – by wspólnie podziękować Panu Bogu za mijający rok służby. Dzięki staraniom wszystkich uczestników liturgia miała wyjątkowo podniosły i rodzinny charakter, a atmosfera była pełna wzajemnej życzliwości i radości. Po zakończonej Eucharystii ks. Tomasz skierował do nas kilka ciepłych i mądrych słów. Z ogromną serdecznością dziękował każdemu za obecność, zaangażowanie i poświęcenie. Podkreślał, jak ważna jest wspólnota i wzajemne wsparcie. Zachęcał, byśmy tak jak dbamy o „zasięg” w telefonie, nie zapominali o utrzymywaniu bliskiej relacji z Panem Bogiem. Rodzicom wyraził wdzięczność za ich troskę, świadectwo wiary i umożliwienie dzieciom udziału w życiu liturgicznym. Każdy ministrant, lektor i ceremoniarz otrzymał od ks. Tomasza wyjątkowy prezent – katechizm ministranta z osobistą dedykacją, coś słodkiego oraz drobny upominek, który – jak się okazało – szybko znalazł zastosowanie. Ten gest był wyrazem troski i uznania za całoroczną pracę, a także budował poczucie wspólnoty i docenienia.
W obliczu zmian duszpasterskich i odejścia ks. Tomasza do nowej parafii, rodzice wraz z dziećmi podziękowali mu za serdeczne i pełne ciepła prowadzenie LSO, ogromne zaangażowanie i dbałość o piękno liturgii, organizację czasu wolnego oraz integrację grupy, a także za indywidualne podejście do każdego ministranta i troskę o rozwój duchowy całej wspólnoty.
Po mszy nie zabrakło wspólnych zdjęć pamiątkowych, a następnie – już w swobodnej atmosferze – spotkaliśmy się na placu przy plebanii. Przy grillu, słodkościach i owocach przygotowanych przez rodziców, bawiliśmy się, graliśmy w piłkę nożną i dzieliliśmy się wspomnieniami. To był czas pełen radości, wzruszeń i poczucia wspólnoty, którą przez cały rok tworzył z nami ks. Tomasz.
Dzięki ks. Tomaszowi Sroczyńskiemu ten rok był dla nas nie tylko czasem służby, ale przede wszystkim budowania relacji, wzajemnego wsparcia i duchowego wzrostu. Jego obecność pozostawiła trwały ślad w sercach wszystkich, którzy mieli szczęście go poznać. Choć przed nami nowe wyzwania i zmiany, wspomnienia wspólnie przeżytych chwil oraz mądre słowa księdza Tomasza pozostaną z nami na zawsze. To właśnie dzięki niemu wiemy, że prawdziwa wspólnota rodzi się z życzliwości, otwartości i troski o drugiego człowieka. Idąc dalej, będziemy nieść w sobie to dobro, które nam przekazał, wierząc, że jego przykład będzie inspirował nas przez kolejne lata.
